Δυναμική Λειτουργίες σε Python

Python είναι μια ερμηνεία γλώσσα προγραμματισμού , η οποία παρέχει τη βελτιστοποίηση του χρόνου σχεδίασης με τη χρήση των λειτουργιών δυναμικής . Δυναμικές λειτουργίες επιτρέπουν μέρη του κώδικα για να δημιουργήσει τις λειτουργίες και στη συνέχεια να καλέσει τους εν συνεχεία κατά το χρόνο εκτέλεσης . Όταν εφαρμόζεται σωστά , λειτουργιών δυναμικής βελτίωση της αναγνωσιμότητας κώδικα , να συντομεύσει εκτελέσιμο μήκος και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στο χρόνο και τη βελτίωση της μνήμης κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος . Ιστορία
Η

Python και άλλες γλώσσες προγραμματισμού εφαρμόζουν παραδοσιακά στατικό κώδικα . Σε αυτή τη μέθοδο προγραμματισμού , ένας προγραμματιστής γράφει κώδικα που εκτελείται από τους χρήστες , αλλά ο κωδικός δεν έχει και δεν μπορεί η ίδια να τροποποιήσετε ώστε να προσαρμοστούν με την είσοδο του χρήστη ή την αλλαγή συμβάντων του συστήματος. Ένα νέο είδος της κωδικοποίησης ικανότητα , που ονομάζεται δυναμικές μεθόδους ή μη τροποποίησης κώδικα επιτρέπει το ίδιο το πρόγραμμα να αλλάξει πραγματικά τη δική της λογική . Δυναμικές λειτουργίες σε Python είναι ένα παράδειγμα μη - επίμονο τροποποίηση ? Δηλαδή , ένας προγραμματιστής αναπτύσσει μια δέσμη πλαίσιο, το οποίο παραμένει στατικά στον πηγαίο κώδικα , και αργότερα , οι κλήσεις προς το δυναμικό πλαίσιο λειτουργίας μόνο να αλλάξει προσωρινά την εκτέλεση του κώδικα

Η Εφαρμογή
Η

Python υλοποιεί δυναμικές λειτουργίες χρησιμοποιώντας τη λέξη-κλειδί " λάμδα ", ακολουθούμενο από τη λογική λειτουργία για να καθορίσει το πλαίσιο και τη λέξη-κλειδί " χάρτη " για να δημιουργήσετε τη δυναμική λειτουργία αργότερα στο κώδικα . Ο συνδυασμός αυτών των λέξεων-κλειδιών αποτελέσματα στον έλεγχο της εκτέλεσης διάστημα κατά το οποίο οι λειτουργίες τρέχουν και να συγκεντρώνονται στη μνήμη . Στο back-end , το " λάμδα " λέξη-κλειδί διαθέτει ένα πλαίσιο στη μνήμη . Όταν μια λέξη-κλειδί "χάρτη" ​​τρέχει , ο κώδικας συμπληρώνει το πλαίσιο με τις δεδομένες τιμές , και διαθέτει μια ανώνυμη συνάρτηση στη μνήμη με το δεδομένο εισόδου.

Η βελτιστοποίηση
Η

Δυναμικές λειτουργίες σε Python προσφέρουν τεράστιες βελτιώσεις μνήμης πάνω από στατικές λειτουργίες . Ορισμούς συναρτήσεων ( μείον το στατικό πλαίσιο για τη λειτουργία ) μπορεί να αποθηκευθεί σε ένα αρχείο ή μεταβλητό , ή ακόμη και να μεταδίδονται μέσω του δικτύου και όχι τον κώδικα , ενισχύοντας την ευελιξία. Όταν μια δυναμική λειτουργία δεν είναι πλέον απαραίτητη από το πρόγραμμα , ο προγραμματιστής μπορεί να unallocate τη μνήμη που χρησιμοποιείται από τη λειτουργία , απελευθερώνοντας πολύτιμους πόρους του συστήματος που θα είχαν διαφορετικά συσσώρευαν από το πρόγραμμα .
Εικόνων Επιπλοκές

επικριτές των δυναμικών μεθόδων και τον κωδικό self - τροποποίησης συχνά εγείρουν ανησυχίες σχετικά με τον κωδικό αναγνωσιμότητα , την απώλεια της αποτελεσματικότητας και απρόβλεπτα αποτελέσματα . Ένα μικρό υποσύνολο των καταστάσεων όπου υπάρχουν δυναμικές λειτουργίες είναι κατάλληλη - δηλαδή κατά την εφαρμογή πολλαπλών λειτουργιών με παρόμοια λογική που μπορεί να αντληθεί εύκολα και συνέχειες . Εσφαλμένη εφαρμογή οδηγεί συχνά σε βρώμικο κώδικα , η οποία φαίνεται πιο περίπλοκη από ό, τι αν ο προγραμματιστής είχε χρησιμοποιήσει στατικές λειτουργίες . Οι προγραμματιστές εφαρμογών πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο εφαρμογής , πιθανά κέρδη ή απώλειες μνήμης , και πολυπλοκότητα κώδικα πριν από την εφαρμογή δυναμικές λειτουργίες .
Η
εικόνων