Οι τρεις θεμελιώδεις αρχές της Αντικειμενοστρεφής Προγραμματισμός

Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός έγινε ένα πρότυπο για την ανάπτυξη λογισμικού, όπως προγραμματιστές υπολογιστών μάθει τα οφέλη της διαχείρισης κώδικα σε ένα σπονδυλωτό τρόπο . Με τον καθορισμό «αντικείμενα» που αντιπροσωπεύουν τις πληροφορίες ο προγραμματιστής χρησιμοποιεί όλο το πρόγραμμα , ο προγραμματιστής , και άλλους προγραμματιστές , μπορεί να χτίσει μακριά από αυτά τα αντικείμενα για να δημιουργήσει πιο περίπλοκο λογισμικό . Στο επίκεντρο της ανάπτυξης αντικειμένου - του λογισμικού είναι οι έννοιες της ενθυλάκωσης δεδομένων και της αφαίρεσης , σε συνδυασμό με τις έννοιες κληρονομικότητα και πολυμορφισμός . Συμπύκνωση
Η

Όταν μαθήματα γραφής , καλό object-oriented προγραμματισμός πρακτική απαιτεί ότι οι προγραμματιστές " ενσωματώσει " τα δεδομένα από το χρήστη του αντικειμένου . Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε δεδομένα ή τη λειτουργία μέσα σε μια τάξη , δεν θα πρέπει να είναι προσβάσιμα στον χρήστη χωρίς τροποποίηση του προγραμματιστή . Ένα καλό παράδειγμα αυτού είναι "πάρει" και "set" λειτουργίες που χτίζονται στα περισσότερα μαθήματα . Οι λειτουργίες αυτές ελέγχουν τον τρόπο ο χρήστης μπορεί να έχει πρόσβαση μεταβλητών δεδομένων σε ένα αντικείμενο , και να διασφαλίσει ότι όλα τα δεδομένα μπορεί να θεωρηθεί νόμιμη χρήση . Αυτό περιορίζει το άγχος πάνω από κατεστραμμένα δεδομένα ή παράνομο χειρισμό των δεδομένων από τον χρήστη .
Εικόνων αφαίρεσης
Η

Ένα πλεονέκτημα του αντικειμενοστραφούς προγραμματισμού είναι ότι αφαιρεί το χρήστη από το απαίτηση του να γνωρίζει πώς λειτουργεί άλλο κωδικό . Το όφελος αυτό , που ονομάζεται αφαίρεση, σημαίνει ότι ένας χρήστης για την εφαρμογή ενός αντικειμένου που δημιουργήθηκε από άλλο προγραμματιστή για να εκτελέσει μια συγκεκριμένη εργασία δεν χρειάζεται να γνωρίζουν πώς αυτό το αντικείμενο ολοκληρώνει το έργο της. Με αυτό τον τρόπο , ο χρήστης μπορεί να επικεντρωθεί σε δικά τους προβλήματα , αντί να ανησυχείτε για την υλοποίηση ενός αντικειμένου που μπορεί να θέλετε να χρησιμοποιήσετε. Αυτό επιτρέπει στους προγραμματιστές για την κατασκευή μεγαλύτερων και πιο πολύπλοκο λογισμικό πάνω από τα μικρότερα αντικείμενα .

Η Κληρονομικότητα
Η

άλλο όφελος για αντικειμενοστρεφή προγραμματισμό είναι η κληρονομιά , η οποία επίσης επιτρέπει στους προγραμματιστές για την οικοδόμηση πιο πολύπλοκα προγράμματα από απλούστερες μέρη . Κληρονομικότητα είναι ο τρόπος με τον οποίο τα αντικείμενα « κληρονομούν » λειτουργία από τα άλλα αντικείμενα , μικροαλλαγές ώστε να ταιριάζουν στις ανάγκες τους . Για παράδειγμα, ένας «δάσκαλος» αντικείμενο μπορεί να κληρονομήσει τη λειτουργικότητά του από ένα «πρόσωπο» αντικείμενο , επειδή ο δάσκαλος είναι ένα πρόσωπο και απαιτεί όλη τη λειτουργικότητα του αντικειμένου άτομο ( μαζί με τις πρόσθετες λειτουργίες ενός δασκάλου ) . Με αυτό τον τρόπο , ο προγραμματιστής του αντικειμένου δάσκαλος δεν πρέπει να ξαναγράψουμε το αντικείμενο πρόσωπο μόνο για να το χρησιμοποιήσει για το αντικείμενο των εκπαιδευτικών ? Αυτή μπορεί να έχει ακριβώς το αντικείμενο των εκπαιδευτικών κληρονομούν τις λειτουργίες του από το αντικείμενο πρόσωπο
εικόνων . πολυμορφισμός
Η

πολυμορφισμός συνδέεται με κληρονομική διαδοχή, ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο ένα αντικείμενο που κληρονομεί από ένα άλλο αντικείμενο αλληλεπιδρά με αυτό το "βασικό " αντικείμενο . Για παράδειγμα, το αντικείμενο μπορεί να κληρονομήσει δάσκαλος ορισμένες λειτουργίες από τη βάση του αντικειμένου ( άτομο) , αλλά να αλλάξει ένα από αυτά . Το αντικείμενο δάσκαλος μπορεί να εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις λειτουργίες της κλάσης βάσης σε συνδυασμό με τη δική του εκδοχή της συνάρτησης αλλάζει . Επιπλέον , κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του προγράμματος ο χρήστης μπορεί να δηλώσει μια μεταβλητή για να κρατήσει ένα αντικείμενο πρόσωπο , αλλά αργότερα το πρόγραμμα αποφασίσει ότι χρειάζεται ένα αντικείμενο των εκπαιδευτικών ειδικότερα . Στην περίπτωση αυτή , η μεταβλητή που προορίζεται για το αντικείμενο άτομο μπορεί να κρατήσει ένα αντικείμενο των εκπαιδευτικών , επειδή ο δάσκαλος κληρονομεί από ( ή είναι ) ένα αντικείμενο πρόσωπο .
Η
εικόνων