Προγραμματισμός Υπολογιστών στο Punch Cards Εποχή

Το σύγχρονο υπολογιστή και τη μορφή πληκτρολόγιο - ποντίκι - οθόνη του έχει εδώ και τόσο πολύ καιρό τώρα , είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τη ζωή χωρίς τον υπολογισμό ένα πλήρως ηλεκτρονικό περιβάλλον . Δεν ήταν πάντα έτσι , όμως , και μια φορά κι έναν χρονικό προγραμματισμό και τον εντοπισμό σφαλμάτων σήμαινε μελετώντας προσεκτικά στοίβες επί στοίβες από διάτρητες κάρτες . Ενώ φαίνεται επίπονη και χρονοβόρα εκ των υστέρων , εξακολουθεί να προσφέρεται η δυνατότητα να κάνουν τους υπολογισμούς που θα ήταν σχεδόν αδύνατο με το χέρι . Προ - Computer Punch Cards
Η

Αν η διάτρητη κάρτα συνδέεται με τις πρώτες ημέρες των υπολογιστών , που χρονολογείται από τα τέλη του 1800 , όπου είχε χρησιμοποιηθεί για κωδικοποίηση των αποτελεσμάτων της απογραφής του 1890 . Ζωτικής σημασίας στατιστικές καταγράφηκαν σε διάτρητες κάρτες , οι οποίες στη συνέχεια καταρτίζεται από τη σίτισή τους μέσω ενός μηχανικού μηχανή tabulating οποίο εμφανίζονται τα αποτελέσματα στο ρολόι - όπως καντράν . Αυτή η μέθοδος επεξεργασίας δεδομένων εφευρέθηκε από τον Herman Hollerith , του οποίου η εταιρεία ήταν ένας από τους τέσσερις που αργότερα θα συγχωνευθούν και να γίνει γνωστή ως η IBM το 1924 .
Εικόνων Η διαδικασία προγραμματισμού
Η

να γράψετε ένα πρόγραμμα , που θα ξεκινήσει από χειρόγραφου κώδικα σας σε χαρτί κωδικοποίηση μορφές που είχε περίπου πενήντα γραμμές σε κάθε φύλλο , με κάθε γραμμή αντιστοιχεί σε ένα μόνο διάτρητη κάρτα . Τα έντυπα αυτά στη συνέχεια μετατρέπονται σε κάρτες με keypunch φορέα που θα πληκτρολογήσετε το πρόγραμμα στο keypunch μηχανή , που παράγει διάτρητες κάρτες . Αυτές οι πρώτες κάρτες - που ονομάζεται μια γέφυρα πηγή - δεν ήταν ακόμα το τελικό πρόγραμμα , αλλά μάλλον μια περιγραφή του τι κάνει το πρόγραμμα έπρεπε να κάνει . Το κατάστρωμα της πηγής που τροφοδοτείται στον υπολογιστή , όπου ένα πρόγραμμα compiler θα διαβάσει τις κάρτες και να παράγει ένα δευτερόλεπτα σύνολο των καρτών - η πραγματική ίδιο το πρόγραμμα . Αυτές οι κάρτες στη συνέχεια τροφοδοτούνται στον υπολογιστή , που συχνά ακολουθείται από κάρτες δεδομένων που πρέπει να διαβαστεί από το πρόγραμμα για να πραγματοποιήσει τη λειτουργία του. Τα αποτελέσματα ήταν τότε η έξοδος στο σκληρό αντίγραφο μέσω του εκτυπωτή.

Η Περιορισμοί
Η

Προγράμματα σε γενικές γραμμές περιορίζονται σε μέγεθος με τον αριθμό των καρτών η χοάνη στον υπολογιστή ήταν μπορεί να χωρέσει - περίπου 2.000 κάρτες στη δεκαετία του 1970 . Θα ήταν δυνατό να γράψει πλέον προγράμματα , αλλά η χοάνη έπρεπε να παρακολουθούνται και να τρέφονται οι πρόσθετες κάρτες στην σωστή σειρά ως χώρος άνοιξε , η οποία ήταν επιρρεπής σε λάθη και θα δημιουργήσει λάθη . Αποσφαλμάτωσης compiler ήταν μια μακρά και μάτι- στράγγισμα έργο, καθώς η παραβατική κάρτα έπρεπε να βρίσκονται και να διορθωθεί με το χέρι . Επιπλέον , την ώρα του υπολογιστή ήταν περιορισμένη στις περισσότερες περιπτώσεις , όπως οι υπολογιστές του χρόνου θα μπορούσε να τρέξει μόνο ένα πρόγραμμα σε έναν χρόνο , και για όλη τη νύχτα και 24 ώρες χρόνους παράδοσης ήταν ο κανόνας για να πάρει τα αποτελέσματα του προγράμματος πίσω .
Εικόνων το τέλος της Punch Κάρτες
Η

Όπως μαγνητική ταινία και αποθήκευσης δίσκου μειώθηκε το κόστος και έγινε πιο αξιόπιστο ημέρες του διάτρητη κάρτα έγινε αριθμημένες . Ένα ενιαίο κύλινδρο της μαγνητικής ταινίας ήταν σε θέση να συγκρατήσει το ισοδύναμο των 10.000 διάτρητες κάρτες , με το 8 - ιντσών και 5,25 ιντσών δισκέτα μετά από στενή πίσω στην κούρσα για όλο και πιο συμπαγές και υψηλής πυκνότητας αποθήκευσης . Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 μαγνητικής αποθήκευσης δεδομένων είχε τελικά κατέστησαν την διάτρητη κάρτα παρωχημένη για τους σκοπούς υπολογιστών .
Η
εικόνων